ആകാശങ്ങള്‍ക്കുമപ്പുറം
മനോഹരമായ ഒരു ലോകമുണ്ടെന്ന് മുത്തശ്ശി ആയിരുന്നു എന്നോടാദ്യം പറഞ്ഞത്
.... അന്ന് താന്‍ ഓമനിച്ചു വളര്‍ത്തിയിരുന്ന പൂച്ചക്കുഞ്ഞ് ചത്തപ്പോള്‍ ആ
ജീവനില്ലാത്ത ശരീരത്തെ വിളിച്ചുണര്‍ത്താന്‍ ശ്രെമിക്കകയായിരുന്ന തന്നെ
നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്ത് നിര്‍ത്തി തന്റെ കുഞ്ഞി കണ്ണുകള്‍ തുടച്ചു കൊണ്ട്
മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞു ... " ഈ ആകാശത്തിനും അപ്പുറത്ത് മരിച്ചു പോയവര്‍ക്ക്
കഴിയാനായി മനോഹരമായ ഒരു ലോകമുണ്ട് .. അവിടെ അവര്‍ സന്തോഷത്തോടെ കഴിയും ..
അവരെ സ്നേഹിക്കാനും അവര്‍ക്ക് സ്നേഹിക്കാനും അവിടെ ഒരുപാടു മാലാഖമാര്‍
ഉണ്ട് " .. എല്ലാം കേട്ട് തല കുലുക്കി മുത്തശ്ശിയെ നോക്കി .പക്ഷേ
തനിക്കു തന്റെ പൂച്ചക്കുഞ്ഞിനെ കാണാനാവില്ലല്ലോ എന്ന് പറഞ്ഞു വീണ്ടും
കരഞ്ഞപ്പോള്‍ രാത്രിയില്‍ ആകാശത്ത് തന്നെ കാണാന്‍ ഒരു കുഞ്ഞു നക്ഷത്രമായി ആ
പൂച്ചക്കുഞ്ഞു വരുമെന്ന് പറഞ്ഞു മുത്തശ്ശി തന്റെ കണ്ണുകള്‍ തുടച്ചു .
ആകാശത്തിനും അപ്പുറമുള്ള ലോകത്തേക്ക് അന്ന് മുതല്‍ തനിക്കും യാത്ര
പോകണമെന്ന ആഗ്രഹമായിരുന്നു .
കുറച്ചു സമയത്തിനുള്ളില്‍ താന്‍ യാത്രയാകും ഈ ലോകത്തില്‍ നിന്നു തന്നെ ..
പുറത്തിപ്പോള്‍ കൂരാകൂരിരുട്ടായിരിക്കും . വളരെ നിശബ്ദമായ അന്ധരീക്ഷം
ഇടക്ക് അകലെ നിന്നു ഏതോ ട്രെയിന്‍ പോകുന്ന ശബ്ദം കേള്‍ക്കുന്നുണ്ട് . ഒരു
കൊതുക് പോലും ഇവിടം വരാന്‍ മടിക്കുന്നു . ഒരു യാത്രക്ക് വേണ്ടി
കാത്തിരിപ്പ് വളരെ മുഷിപ്പാണ് .. കുട്ടിക്കാലത്ത്
ആദ്യമായി മുത്തശ്ശിയോടൊപ്പം ഗുരുവായുര്‍ക്ക് പോകുന്നതിന്റെ തലേ ദിവസം
രാത്രി താന്‍ ഉറങ്ങിയിരുന്നില്ല .എല്ലാ മലയാള മാസം ഒന്നാം തിയതിയും
മുത്തശ്ശി ഗുരുവായുരപ്പനെ തൊഴാന്‍ പോകാറുണ്ടായിരുന്നു . കുട്ടിയായിരുന്ന
തന്നെ തിരക്കില്‍ പെട്ട് പോകും എന്ന് പറഞ്ഞു മുത്തശ്ശിശി ഒരിക്കലും കൂടെ
കൂട്ടിയിരുന്നില്ല്യ . പക്ഷേ തന്റെ കരച്ചില്‍ സഹിക്ക വയ്യാതെ ആണ്
അന്നൊരിക്കല്‍ ഗുരുവായുര്‍ക്ക് കൊണ്ട് പോകാമെന്ന് പറഞ്ഞത് . അന്ന് രാത്രി
തനിക്കൊരിക്കലും ഉറങ്ങാന്‍ കാഴ്ഞ്ഞില്ല്യ. വീടിനടുത്തുള്ള പാളത്തില്‍ കൂടെ
ഓരോ ട്രെയിന്‍ പോകുന്നതും എണ്ണിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു പിറ്റേന്ന്
പോകുന്ന യാത്രയെപ്പറ്റി ആലോചിച്ചു കൊണ്ട് . ഒരു ഏഴു വയസ്സുകാരന് അന്ന്
അതൊരു വല്യ യാത്രയായിരുന്നു ഇന്ന് ഈ ഇരുപത്തെട്ടാം വയസ്സിലും തന്റെ മനസ്സു
ആ ഏഴു വയസുകാരനിലേക്ക് മടങ്ങിപ്പോകുന്നു .
ഒരു കൊലപാതകിക്കു കിട്ടേണ്ട ശിക്ഷ തന്നെയാണ് തനിക്കു കിട്ടിയിരിക്കുന്നത് .
താന്‍ ചെയ്തത് തന്റെ മനസ്സക്ഷിക്ക് തെറ്റല്ലെങ്കിലും ഒരു ജീവന്‍
എടുക്കാന്‍ തനിക്കു അവകാശം ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് തന്നെ താന്‍ ഈ ശിക്ഷ
അര്‍ഹിക്കുന്നു . ഒരു കോഴിയെ പോലും കൊല്ലാന്‍ കഴിയാതിരുന്ന താനിന്നു ഒരു
കൊലപാതകി ആയിരിക്കുന്നു മൂന്നു
വര്‍ഷങ്ങള്‍ നീണ്ട കാത്തിരിപ്പിലാണ് താന്‍ ആ കര്‍മം നിറവേറ്റിയത് .
കാത്തിരുന്നു ദിവസങ്ങള്‍ . ഓരോ ദിവസവും അവന് വേണ്ടിയുള്ള കത്തിക്ക്
മൂര്‍ച്ച കൂട്ടുമായിരുന്നു . ഒറ്റ കുത്തിനു തന്നെ തീര്‍ക്കാന്‍ തനിക്കു
കഴിഞ്ഞില്ല . തന്റെ ഓരോ കുത്തിനും അവന്‍റെ പുളയല്‍ ഇപ്പോഴും കണ്മുന്നില്‍
ഉണ്ട് തന്റെ കൈകള്‍ക്ക് ഇന്നും അവന്‍റെ ചോരയുടെ മണമാണ് തനിക്കു
അനുഭവപെടുന്നത് . താനും അവനും രണ്ടു പാര്‍ട്ടിയില്‍ ആയിരുന്നത് കൊണ്ട്
അതൊരു രാഷ്ട്രിയ കൊലപാതകമാണെന്ന് പലരും വിശ്വസിക്കുന്നു . അവനെ കൊന്നതിനു
ശേഷം ഒരിക്കല്‍ പോലും താന്‍ ഉരിയാടിയിട്ടില്ല . കോടതിയില്‍ വകീല്‍ ചോദിച്ച
ചോദ്യത്തിന് മുഴുവന്‍ മൌനമായിരുന്നു ഉത്തരം . തെളിവുകളും സാക്ഷി മൊഴികളും തനിക്കു പ്രതികൂലമായിരുന്നത് കൊണ്ട് വധശിക്ഷ തന്നെ കിട്ടി .
ഏതു നിമിഷത്തിലാണ് താന്‍ ആ തീരുമാനം എടുത്തത്‌ . തന്റെ കയ്യില്‍
കിടന്നു തന്റെ കുഞ്ഞു പെങ്ങള്‍ പിടഞ്ഞു മരിച്ചപ്പോഴോ .. അതോ കത്തുന്ന
ചിതക്കരികില്‍ നിന്നു അസ്തമയ സൂര്യനെയും അവളുടെ ആത്മാവിനെയും സാക്ഷിയാക്കി
താന്‍ എടുത്ത തീരുമാനമോ. എന്തായാലും തന്റെ തീരുമാനം ഒരിക്കലും
തെറ്റായിരുന്നു എന്ന് ഈ നിമിഷവും തന്റെ മനസാക്ഷിക്ക് തോന്നിയിട്ടില്ല .
പക്ഷേ ഒരച്ഛന്റെ സ്നേഹം നിഷേധിക്കാന്‍ തനിക്കു അവകാശം ഉണ്ടോ .എന്ന്
മാത്രമാണ് . ഇന്നും എന്നും തന്നെ അലട്ടിയ ചോദ്യം . ക്രൂരനെന്നു ലോകം വിധി
എഴുതിയപ്പോഴും തെറ്റ് ചെയ്തു എന്ന് മനസ്സിന് തോന്നിയിട്ടില്ലാരുന്നു . തല
ഉയര്‍ത്തിപിടിച്ചു തന്നെയാണ് ശിക്ഷ വിധിക്കുമ്പോഴും നിന്നത് .
അച്ഛനും അമ്മയും ഇല്ലാതിരുന്ന തന്നെയും അനിയത്തിയെയും മുത്തശ്ശി
ആയിരുന്നു നോക്കിയിരുന്നത് . അവള്‍ക്കു പതിനേഴു വയസ്സും തനിക്കു
ഇരുപത്തഞ്ചും വയസ്സുള്ളപ്പോഴാണ് മുത്തശ്ശി തങ്ങളെ വിട്ടുപോയത് .
മരണകിടക്കയില്‍ വെച്ചു മുത്തശി പറഞ്ഞത് അവളെ നല്ല പോലെ നോക്കണം എന്നാണു .
അവളെ ഒറ്റക്കാക്കി എങ്ങും പോകരുതെന്നും അമ്മയില്ലാത്ത പെന്ക്കുട്ടിയാണ്
സ്രെധിക്കണം എന്ന് . പക്ഷേ മുതഷിക്ക് കൊടുത്ത വാക്ക് പാലിക്കാന്‍
തനിക്കായില്യ .. ഒരു എട്ടന് എത്ര തന്നെ ആയാലും ഒരു അമ്മയുടെ അത്രത്തോളം
എത്താന്‍ കഴിയില്ലല്ലോ . ആത്മാര്‍ത്ഥ സുഹൃത്തിനെ അമിതമായി വിശ്വസിക്കുകയും
ചെയ്തു . അവന്‍റെ പെങ്ങളെ താന്‍ പെങ്ങളായി കാണുന്ന പോലെ അവനും തന്റെ
പെങ്ങളെ കാണുമെന് കരുതിയ തനിക്കു തെറ്റി . ഭാര്യയും കുട്ടിയുമുള്ള അവന്
തന്റെ മീനു കുഞ്ഞനിയതിയാണെന്ന് താന്‍ കരുതി . പാവം അവള്‍ക്കും തന്നെ പോലെ
തന്നെ ആയിരുന്നില്ല്യെ അവന് . തനിക്കു വിളമ്പി തരുന്ന പോലെ എത്ര തവണ അവനും
അവള്‍ സ്നേഹത്തോടെ ചോറ് വിളംബിയിരിക്കുന്നു . നശിച്ച ആ യാത്രയാണ്
തനിക്കെല്ലാം നഷ്ട്ടമാക്കിയത് . പോകണ്ടായിരുന്നു എന്ന് പിന്നീട് പലപ്പോഴും
തോന്നിയ യാത്ര .
തിരിച്ചു വീട്ടില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ മീനുവിന്റെ കണ്ണുകള്‍
നിറഞ്ഞിരിക്കുകയായിരുനു . താന്‍ വൈകിയത് കൊണ്ടാകുമെന്ന് കരുതി . പുറത്തു
പോയി വരുമ്പോള്‍ അവള്ക്കയി താനെന്നും മിട്ടായി കരുതാറുണ്ടായിരുന്നു . എത്ര
പിണങ്ങിയാലും അത് കൊടുക്കുമ്പോള്‍ അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി ഉണ്ടാകും .
അവളും താനും വലുതായിട്ടും മാറാത്ത ഒരു ശീലമായിരുന്നു അത് . പക്ഷേ അന്ന്
അത് കൊടുത്തപ്പോള്‍ വാങ്ങി അലസമായി മേശപുറത്ത്‌ വെച്ചതല്ലാതെ അവളുടെ
മുഖത്ത് പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല്യ . രാവിലെ താന്‍ ഉണരുമ്പോള്‍ ആ
മേശപുറത്ത്‌ അപ്പോഴും താന്‍ കൊടുത്ത മിട്ടയികള്‍ ഉറുമ്പ് അരിച്ചു
കിടക്കുകയായിരുന്നു . എന്ത് പറ്റി ഈ പെണ്ണിന് എന്നാലോചിച്ചു കൊണ്ടാണ് താന്‍
മുറ്റത്തിറങ്ങിയത് . അകലെ നിന്നും അവള്‍ റെയില്‍വേ പാളത്തിനടുത്തുള്ള
മരത്തില്‍ ചാരി എന്തോ ആലോചിച്ചു നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു . താന്‍ അടുത്ത്
ചെന്നതോന്നും അറിയാതെ ആകാശത്തേക്കും നോക്കി ഒരേ നില്‍പ്പ് . മോളെ എന്നും
വിളിച്ചു ആ തോളില്‍ പിടിച്ചപ്പോഴാണ് അവള്‍ ഞെട്ടി തന്നെ നോക്കിയത് . തന്റെ
കൈകളില്‍ അവളുടെ വിറയല്‍ അറിയാമായിരുന്നു . തന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയാ ആ
കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞൊഴുകയായിരുന്നു . ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഒരു കടലാസ് തുണ്ട് തന്റെ
കയ്യില്‍ തന്നതിന് ശേഷം തന്റെ കൈകള്‍ തട്ടിമാറ്റിക്കൊണ്ട് തനിക്കു തടയാന്‍
കഴിയുന്നതിനു മുന്നേ അവള്‍ ആ ട്രെയിനിനു മുന്നില്‍ ചാടി കഴിഞ്ഞിരുന്നു .
ട്രെയിന്‍ തട്ടി അവള്‍ തന്റെ മുന്നിലെക്കാണ് തെറിച്ചു വീണത്‌ . ഓടിച്ചെന്നു
അവളെ കൊരിയെടുക്കുമ്പോഴും ഒരു കുഞ്ഞു ജീവന്‍ ബാക്കി ഉണ്ടായിരുന്നു പക്ഷേ
തന്റെ കവിളില്‍ കൈകള്‍ ചേര്‍ത്ത് അവനെ കൊല്ലണം എന്ന് പറഞ്ഞു അവള്‍ പിടഞ്ഞു
മരിച്ചപ്പോള്‍ . .... പകയായിരുന്നു പിന്നീട് ഓരോ നിമിഷവും . ആ കത്ത്
ഇടക്കൊക്കെ ഇരുന്ന് വായിക്കും . അവള്‍ അവസാനമായ് തനിക്കായ് കുറിച്ച
വാക്കുകള്‍ .. തന്റെ പെങ്ങളുടെ മരണത്തിനു കാരണമായവന്‍ തന്നെ അവളുടെ മരണ
ശേഷം എല്ലാറ്റിനും ഓടി നടന്നു . അവനെ കൊല്ലാന്‍ നല്ല ഒരു സമയം ഒത്തു
കിട്ടാന്‍ താന്‍ വര്‍ഷങ്ങള്‍ കാത്തിരിക്കേണ്ടി വന്നു . അവളുടെ മരണം എന്തിന്
വേണ്ടി എന്ന് ആരും അറിഞ്ഞില്ല . പാലത്തില്‍ കാലു കുരുങ്ങി അറിയാതെ
ട്രെയിനിനു മുന്നില്‍ പെട്ടതാണെന്ന് പലരോടും താന്‍ കള്ളം പറഞ്ഞു തന്റെ
പെങ്ങള്‍ കളങ്കപ്പെട്ടവളാണെന്ന് മറ്റുള്ളവര്‍ അറിയാതിരിക്കാന്‍
..അവന്‍റെ മരണം പോലും താന്‍ വൈകിച്ചു അവളുടെ മരണത്തിനു കാരണക്കാരന്‍
അവനാണെന്നറിയാതിരിക്കാന്‍.
** ** ** **
ഏതാനും നിമിഷങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ താന്‍ ഇവിടെ നിന്നു യാത്രയാകും
..തിരിച്ചു വരവില്ലാത്ത ഒരു വലിയ യാത്ര .. മരണം
ആകാശത്തിനുമപ്പുറത്തേക്കുള്ള മനോഹര ലോകത്തേക്ക് . തനിക്കായ്
കാത്തിരിക്കാന്‍ ഒരു പാട് ഹൃദയങ്ങള്‍ ഉണ്ടവിടെ അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഈ യാത്ര
സന്തോഷകരം തന്നെ . കറുത്ത തുണികുള്ളില്‍ തന്റെ കണ്ണുകള്‍ മൂടപെട്ടു കഴിഞ്ഞു
. ആ കറുത്ത തുണിക്കുള്ളില്‍ തന്റെ തലയും മൂടിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു
.പിന്നില്‍ കെട്ടിയിരിക്കുന്നത് കാരണം ചെറിയ ഒരു വേദന ഉണ്ട് കൈകള്‍ക്ക് .
കഴുത്തില്‍ കയര്‍ ഇട്ടപ്പോള്‍ കഴുത്തില്‍ ചെറുതായി ഒരു ഇക്കിളി വന്നു ..
ഇനി യാത്ര തുടങ്ങട്ടെ ....
No comments:
Post a Comment